24 Kasım öğretmenler günü çok anlamlı bir gündür. Bu kutsal meslek, tüm meslekler içinde birinci sırada olması gerek aslında. Asıl mesleğim, ilk göz ağrım öğretmenlik yıllarımı hiç unutamıyorum.
Su an gene yüzlerce öğrencimin kokularını içimde hissedip nostaljiyle özlediğim bir gün. Bu kutsal mesleği ifa ettiğim o yıllarda günün anlam ve önemine binaen ya bir deneme, ya da bir şiir yazardım. Bu yıl da gene yazıyorum ve siz değerli okurlarımla da paylaşmak istedim.
Bu gün ki tüm edinimlerimizin tek mimari; öğretmenlerimizdir. Tam bir etik uzmanıdır öğretmenlerimiz.
Ne kadar vefa duysak genede azdır.
Milleti cehalet bölmesin diye.
Gülleri yâd eller yolmasın diye,
Açsın tomurcuklar solmasın diye;
CAN suyunu verip solan öğretmen…
Zulüm zulmetini ufka gererken,
Güneş olur ışık saçar en erken.
Bir mum gibi yanıp yanıp erirken.
Hayatı BITMEKTE bulan öğretmen..
Yol göstersin öpülesi ellerin.
Kalem olsun, kılıç olsun dillerin.
Gitsen bile bıraktığın güllerin,
Kokusunda BAKI kalan öğretmen…
İkilikten doğan yaman sızıyı,
Duyup barıştıran kurtla kuzuyu.
Milletin alnından kara yazıyı,
İlim sevgisiyle SILEN öğretmen…
Koyun kuzusu inek danası,
Arar meleşerek bulur anası,
Uzaktan seyredip ibret alası.
Sensiz çalmadı sazım öğretmen.
Halen silinmemiş IZIN öğretmen..
Soframda yemişim kasıkta yağım,
Seninle şekillendi çocukluk cağım.
Bugün yine sana geldi ayağım;
Kader kısmet olsun gezem öğretmen.
O ilk halini ruhumda CİZEM öğretmen…
Bayram KORKMAZ
İller Bankası Uzman
